هر کسی از زندگی معنای خاصی دریافت می کند و هر شخصی برداشت متفاوتی از خوشبختی دارد اما کمتر کسی می داند که زندگی یعنی داشتن خانه امن و گرم از جنس مهر در دلهاست. کمی اندیشیدن به کسانی که با انها زندگی ما مجموعه گرفته است و کسانی که از بیرون شاد و از درون غمگین هستند و با دیدنشان شاد و از ندیدنشان دلتنگ می شویم، می توان خوشبختی را همین اطراف در نزدیکیمان  لمس کنیم. مطمنا صاحب یک ماشین لوکس و یک خانه مجلل بودن، نمی تواند مهر بکارد و دلی بخرد. همه ثروت یک انسان می تواند مهر و محبت باشد که بی دریغ در رودخانه ی زندگیش جاری و مانند مهتابی روشن در شب تاریک دیگران بدرخشد. اما گاهی در حاشیه‌های زندگی هستند کسانی که برایمان نقاط ضعف می شوند و با پرداختن بی مورد به آنها خانه های مهر و محبت سرد و تاریک می‌شود اما با پی بردن به این حاشیه‌ها می توان باز عشق را در دلها کاشت. یاد گرفته ایم که هر مسئله را حل کنیم اما بعضی از آدم‌ها را باید پاک کرد تا آثارشان باعث کم رنگی رابطه‌ها و مهربانی‌ها نشود. با این حال می شود حتی برای کسانی که به ما بدی کرده اند بهترینها را آرزو کرد.